Najczęstsze pytana
Najczęściej zadawane pytania na temat naszych usług
Inhalacja wodorem
Właściwości terapeutyczne wodoru odkryto już w 1975 roku. Do tej pory opublikowano 1500 artykułów naukowych i przeprowadzono 1500 badań na ponad 170 różnych modelach chorób ludzi i zwierząt, które potwierdzają, że wodór ma potencjał terapeutyczny. Niektóre z tych badań są dopiero w fazie początkowej, ale jest też wiele, które dowodzą właściwości lecznicznych wodoru.
Jest kilka metod. Najpopularniejsza to picie wody wodorowej. Mało znana to kąpiele w takiej wodzie.
Metodą która ostatnio zdobywa najwięcej uwagi są inhalacje wodoru. Dlaczego? Inhalując wodór wdychamy go w postaci gazowej i w taki sposób najłatwiej przenika do naszego organizmu. Cząsteczka wodoru molekularnego H2 jest tak mała, że podczas inhalacji przenika do organizmu na poziomie tkanek. Wykazano, że 30 minutowa inhalacja 2% wodoru jest równa wypiciu 15 l. wody wodorowej.
O wszystkich właściwościach leczniczych wodoru jeszcze nie wiemy, ale jest szereg chorób i schorzeń, które poddano badaniom. Pozytywny wpływ wodoru oceniony w wielu przypadkach, między innymi: chorób układu krwionośnego, stanów zapalnych, chorób płuc, czy chorób okładu oddechowego.
Nie stwierdzono negatywnego wpływu wodoru na ludzki organizm. Co więcej, wodór naturalnie występuje w ludzkim organiźmie, np. w jelitach. Nie można również „przedawkować” wodoru.
Inhalator wodoru to urządzenie, w którym zachodzi proces elektrolizy. Jej efektem jest powstanie wodoru molekularnego. Wewnątrz inhalatora znajduję się membrana wymiany protonów i to ona jest odpowiedzialna za produkcję wodoru. Do produkcji wodoru wykorzystuje się wodę destylowaną. Są również urządzenia (HIM-17), które są w stanie wytwarzać mieszankę wodoru i tlenu w stosunku 66/33%, czyli tzw. gaz browna.
Gaz Browna został wynaleziony przez rosyjskiego naukowca Yulla Browna. Najprościej tłumacząc zostaje on wytworzony poprzez rozszczepienie wody na cząsteczki wodoru i tlenu w taki sposób aby nie nastąpił wybuch, lecz aby powstała mieszanka wodoru i tlenu w stosunku 66/33%.
Po wynalezienia gazu, zaczęto prowadzić badania i odkryto, że może mieć działanie terapeutyczne. Szczególnie dobrze zbadano stosowanie gazu Browna w leczeniu chorób przewlekłych i starzenia. Ostatnio w Japonii, Chinach i Korei Pd. zaczęto stosować leczenie tym gazem w rahabilitacji po przebytym COVID-19.
Wodór w stanie gazowym (czyli wodór cząsteczkowy, H2) składa się z dwóch połączonych atomów wodoru. Oznacza to dwa protony i dwa elektrony, które tworzą cząsteczkę o neutralnym ładunku.
Wodór jest dobrze rozpuszczalny w tłuszczach i ma wysoką przenikalność. Pozwala to cząsteczkom wodoru przenikać przez błony komórkowe i docierać do wnętrza komórek, przez co mogą tam one oddziaływać na różne składowe komórki, takie jak mitochondria czy jądro komórkowe. Te same właściwości pozwalają również cząsteczkom wodoru przenikać przez barierę krew-mózg.
Biorezonans
Odpowiednio prowadzona terapia, wykonywanywana przez wykwalifikowanego terapeutę oraz prowadzona na właściwie skalibrowanym, nowoczesnym sprzęcie w większości przypadków daje pozytywne, widoczne przez samego pacjenta efekty. Przebieg terapii, w zależności od schorzenia i osoby może wyglądać nieco inaczej. U jednych następuje całkowite pozbycie się alergii/obciążenia już po pierwszych 2-3 wizycie, u innych konieczne jest powtórzenie terapii. Terapie zdrowotne przy użyciu aparatu Bicom Optima Plus sprawdzają się jako główna metoda terapeutyczna oraz jako element uzupełniający innej metody leczenia.
Tak, badanie biorezonansem daje z reguły rzeczywiste wyniki, które mogą pokrywać się z rezultatami specjalistycznych badań lekarskich.
Wynik badania bezwarunkowo zależy jednak od wyszkolenia terapeuty, jakości sprzętu i zastosowania odpowiedniej interpretacji uzyskanych danych.
Naszym zdaniem dzieje się tak z kilku powodów:
- z przekonania lekarzy, iż wyniesiona ze studiów wiedza jest jedynie najlepsza i najskuteczniejsza
- z nieznajomości zasad stosowanych w medycynie bioinformacyjnej
- z różnych doświadczeń, z przychodzącymi do alergologów pacjentów, niezadowolonych z leczenia metodą biorezonansu.
Na szczęście jest coraz mniej lekarzy, którzy „w ciemno” krytykują nieznaną sobie metodę.
Test trwa około 25 minut. Jest bezbolesny i nieinwazyjny.
Wynik jest natychmiastowy, po teście można odczulić jeden alergen.
Terapie – w zależności od rodzaju schorzenia – trwają do 1,5 godziny.
Nie. Jedynie w przypadku testów alergicznych zalecamy – o ile to możliwe – odstawienie leków antyhistaminowych na 2 tygodnie przed wykonaniem testu.
1 tydzień przed wykonaniem testu w kierunku alergii należy, o ile to możliwe, odstawić leki antyhistaminowe i wapno.
W dniu terapii należy pamiętać o niestosowaniu używek oraz o wypiciu dużej ilości wody (minimum 1,5-2 litry).
Przeciwwskazaniem do terapii jest posiadanie rozrusznika serca, implantu elektronicznego, pierwszy trymestr ciąży.
Plazmoterapia
Oczywiście że tak! Fale naładowane cząsteczkami o różnych częstotliwościach kierowane są bezpośrednio na komórki patogenne i absolutnie nie zagrażają naszemu zdrowiu. Zabieg poprzedza test na pasożyty na podstawie którego tworzymy program indywidualny dla każdego.
Wszystko zależne jest od wielu czynników, wieku, odporności, diety a przede wszystkim schorzeń i zatoksycznienia organizmu.
Terapie na generatorze plazmowym mogą być prowadzone dla kilku osób na raz i nie wymagają każdorazowo testowania.
Ilość sesji i jej długość uzależniona jest od rodzaju patogenu z jakim mamy do czynienia.
Zaleca się 10-15 sesji Plazmoterapii, które powinny być wykonywane optymalnie 2-3 razy w tygodniu.
Czas trwania terapii uzależniony jest od schorzenia z jakim mamy do czynienia. Przykładowo terapia na Pasożyty trwa około godziny, natomiast na Boreliozę może trwać do 3 godzin.
Przed terapią na borelioze wskazana jest terapia na oczyszczenie organizmu z grzybów i pasożytów, które zanieczyszczają organizm dużą ilością toksyn, osłabiając nasz układ odpornościowy w walce z borelią. Jeżeli to możliwe wskazane jest uprzednie oczyszczenie z obciążających organizm pasożytów i grzybów.
Aby umożliwić organizmowi wydalanie dużej ilości powstałych w trakcie usuwania patogenów toksyn po terapii zalecane jest stosowanie terapii detoksykacyjnych -picie dużej ilości wody i stosowanie odpowiedniej suplementacji.
W przypadku infekcji bakterią Borelii detoksykacja jest niezwykle ważna, bakterie te mają bowiem zdolność wydzielania bardzo silnych neurotoksyn, mogących trwale uszkodzić układ nerwowy.
Zasięg działania generatora to 15 metrów, można więc go używać poddając jego działaniu grupę osób.
Muzykoterapia
Muzykoterapia to nauka stosowana, potwierdzona badaniami medycznymi, muzycznymi i psychologicznymi. W Polsce na przełomie lat 50 i 60-tych badania te prowadzili lekarze: prof. Julian Aleksandrowicz – lekarz internista, filozof medycyny i wielki społecznik oraz prof. Stanisław Cwynar – lekarz psychiatra. W tym samym czasie leczniczym wpływem muzyki zainteresował się muzyk, kompozytor i pedagog – prof. Tadeusz Natanson. Swoje badania prowadził m. in. na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu i to właśnie on stał się twórcą muzykoterapii polskiej poprzez założenie w 1972 roku Zakładu Muzykoterapii na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki tejże uczelni. W późniejszych latach kolejni naukowcy podejmowali się badań nad wpływem muzyki na ciało i psychikę człowieka. Badania te wykazały, że muzyka odbierana przez słuch i modulowana przez poszczególne struktury mózgu wywołuje u człowieka emocje (odpowiada za nie układ limbiczny) oraz konkretne reakcje wegetatywne organizmu ludzkiego, takie jak: częstość akcji serca, częstotliwość oddechu, napięcie mięśniowe, opór skóry i podstawowa przemiana materii.Wyniki tych badań inspirowały w późniejszych latach i nadal inspirują wielu innych lekarzy, muzykoterapeutów i psychologów do prowadzenia własnych badań klinicznych oraz tworzenia nowych metod muzykoterapeutycznych. Jednym z nich jest emerytowany już dr Maciej Kierył, anestezjolog z Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie, który z myślą o Muzykoterapia ma działanie psychoterapeutyczne, ogranicza się jednak do pracy nad problemami związanymi z emocjami lub jakimś rodzajem niepełnosprawności. Muzykoterapia nie jest treningiem audio-psycho-fonologicznym Tomatisa – francuskiego otolaryngologa, neurologa i foniatry, czy Indywidualną Stymulacją Słuchową Johansena (IAS) – duńskiego pedagoga i psychologa, pomimo, że obydwie metody wykorzystują przefiltrowane nagrania muzyczne.
Mało kto zauważa, że muzyka to nie tylko dźwięki, rytm, głośność, barwa instrumentów, czy styl muzyczny. Muzyka jest także kluczem do porozumienia z człowiekiem. Jak to możliwe? Otóż, w muzyce oprócz materiału dźwiękowego, każdy kompozytor chcąc nie chcąc pozostawia cząstkę siebie – temperament, własne przeżycia, obrazy, które widział, ludzi, których spotykał. Jego myśli, rozterki, dramaty, walkę o przetrwanie kryzysu, nałogu, albo poczucie zwycięstwa, wrażenia z podróży, doświadczenie wielkiej miłości, estetycznych uniesień, czy niezapomnianej zabawy. Muzyka jest żywa, rezonuje z ciałem człowieka. Tak jak ludzki organizm, posiada ona puls i rytm. I tak jak każdy człowiek, muzyka posiada swój indywidualny charakter, temperament i wywołuje całą paletę emocji. Nic więc dziwnego, że mocno wpływa na reakcje wegetatywne ludzkiego organizmu. Właściwości psychosomatyczne muzyki, jej wpływ na wydzielanie hormonów, częstotliwość akcji serca i oddechu, napięcie mięśniowe, opór skóry oraz przemianę materii wykorzystuje właśnie muzykoterapia. Jest to dziedzina interdyscyplinarna. W swojej pracy muzykoterapeuta posługuje się szeroką wiedzę muzyczną, łącząc ją z elementami medycyny – zwłaszcza psychiatrią, psychologią, psychologią muzyki, estetyką oraz pedagogiką muzyczną i specjalną. Podczas sesji pacjent pracuje z muzyką, aby uzyskać wgląd w siebie i aktywizuje się, angażując swoje ciało. Może korzystać również z relaksów lub treningów relaksacyjnych.
Terapie na generatorze plazmowym mogą być prowadzone dla kilku osób na raz i nie wymagają każdorazowo testowania.
Ilość sesji i jej długość uzależniona jest od rodzaju patogenu z jakim mamy do czynienia.
Zaleca się 10-15 sesji Plazmoterapii, które powinny być wykonywane optymalnie 2-3 razy w tygodniu.
Przede wszystkimuczestnicy muzykoterapii NIE MUSZĄ posiadać słuchu muzycznego (!!!), gdyż muzyka stanowi jedynie narzędzie terapeutyczne.
Muzykoterapia polecana jest szerokiemu gronu odbiorców. Są to: dzieci w wieku przedszkolnym, dzieci w wieku szkolnym, młodzież, młodzi dorośli, osoby dorosłe, seniorzy, osoby przewlekle chore, osoby niepełnosprawne (niewidome, słabo widzące, niepełnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim), osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (Zespół Aspergera, Całościowe Zaburzenie Rozwoju), osoby cierpiące na nerwicę i depresję, z dużym poczuciem lęku, zestresowane, bardzo wrażliwe, przemęczone, zmagające się z kryzysem lub osoby z zaburzeniem osobowości, nie przystosowane społecznie lub nie posiadającymi umiejętności społecznych, osoby alienujące się. Muzykoterapię zaleca się również jako profilaktykę osobom pragnącym utrzymywać dobrą jakość swojego życia poprzez pracę nad swoim rozwojem w kontakcie ze sztuką muzyczną.
Pomimo, że muzykoterapia zalecana jest bardzo szerokiemu gronu odbiorców, stanowi jednak przeciwwskazanie dla: osób z padaczką dźwiękogenną, osób z wyjątkową nadwrażliwością słuchową na dźwięki i odgłosy akustyczne, osób będących w ostrych stanach psychotycznych.
Wpływa znacząco na całościowy rozwój dziecka, stymuluje motorykę małą i dużą oraz motywuje do aktywności ruchowej i społecznej, rozwija poznawczo, uczy posługiwania się głosem, kształtuje emocjonalnie i estetycznie, umożliwia naukę umiejętności społecznych – np. inicjowanie dialogu, rozwiązywanie konfliktów, stawianie granic oraz inne sprawności komunikacyjne, pomaga niwelować stres i związane z nim napięcie mięśniowe, umożliwia odreagowanie nagromadzonych emocji, wzmacnia poczucie bezpieczeństwa, poprawia nastrój, buduje poczucie własnej wartości, aktywizuje fizycznie, emocjonalnie oraz intelektualnie, uwrażliwia, uczy tolerancji i współpracy w grupie, pomaga uzyskać wgląd w siebie (poznanie siebie, swoich potrzeb, emocji, przyczyn trudności w relacjach itp.), rozładowuje zablokowane emocje, daje możliwość doświadczenia pracy zespołowej w grupie rówieśniczej, planowania i strategicznego myślenia, twórczego spędzania czasu, dostarcza wiele radości i satysfakcji, rozwija muzycznie i artystycznie.
Polepsza jakość życia psychicznego, podnosi nastrój, odpręża, wzmacnia wiarę w siebie, pomaga w uzyskiwaniu stanu relaksacji, działa uspokajająco, umożliwia wgląd w siebie, pomaga w dostrzeganiu nieujawnionych emocji i w uwolnieniu zablokowanych, pomaga w nauce nawiązywania i utrzymywania relacji, usprawnia komunikację oraz daje możliwość nabywania wielu sprawności komunikacyjnych, np. inicjowania dialogu, stawiania granic, posługiwanie się głosem, pomaga w przełamywaniu własnych ograniczeń, wspiera w zmaganiu się z chorobą, dostarcza satysfakcji i radości, daje możliwość doznania bogatych wrażeń estetycznych, rozwija artystycznie, uwrażliwia, jest okazją do miłego i twórczego wykorzystania czasu wolnego.
Oprócz ogólnych korzyści muzykoterapia jest doskonałym narzędziem terapeutycznym dla osób z różną niepełnosprawnością. Terapia muzyką umożliwia: pokonywanie swoich ograniczeń, wzmocnienie poczucia swojej wartości, usprawnianie motoryki małej i dużej, ćwiczenie mowy, pracę ciałem, rozwój poznawczy, ćwiczenie spostrzegawczości, naukę wglądu w siebie. pracę nad emocjami, aktywność fizyczną, motywację do działania, wywoływanie intencji sprawczej, nabywanie umiejętności komunikacyjnych, kontakt z żywą muzyką, możliwość doświadczenia akceptacji, ćwiczenie asertywności i stawiania granic w bezpiecznych warunkach, odprężenie, możliwość rozładowania napięć, trudnych emocji, odpoczynek, relaks, podniesienie nastroju, ogólny rozwój oraz rozwój artystyczny, naukę akceptacji siebie samego, trening umiejętności społecznych, okazję do zabawy i twórczego spędzenia czasu, rozwijanie własnego hobby, poznawanie siebie, zaspokojenie potrzeby twórczości i wyrażania siebie oraz kształtowanie wielu innych umiejętności potrzebnych do podniesienia jakości życia niepełnosprawnego Klienta.
Światłoterapia
Choroba to znak niedoborów pewnych częstotliwości w komórkach. Według założeń chromoterapii barwne światło jest w stanie zrekompensować starty energii powstałe w organizmie człowieka i niwelować powodowane przez nie dolegliwości. W jaki sposób poszczególne barwy promieniowania świetlnego stymulują nasz organizm?
- Światło czerwone aktywizuje układ krążenia. Przyczynia się do pobudzenia metabolizmu i wspomaga przemianę materii. Stosowane jest przy nadmiernym wypadaniu włosów i terapii łysienia. Jest skutecznym środkiem w leczeniu raka skóry, wszelkich ran i oparzeń. Działanie światłem w kolorze czerwonym dodatkowo wzmaga produkcję endorfin, które powstrzymują sygnały bólowe i podnoszą naszą odporność na jego odczuwanie.
- Światło pomarańczowe poprawia metabolizm skóry. Wspomaga odbudowę włókien kolagenowych, dzięki czemu struktura skóry jest wzmacniana. Staje się ona tym samym mniej podatna na powstawanie rożnych zmian i skórki pomarańczowej. Kolor pomarańczowy pobudza pracę narządów wewnętrznych i gruczołów dokrewnych. Pomaga leczyć chroniczne postacie reumatyzmu i dnę moczanową. Dzięki temu, że wpływa na pracę płuc pomaga w zwalczaniu astmy oskrzelowej.
- Światło żółte poprawia krążenie limfatyczne i metabolizm komórkowy, dzięki czemu jest skuteczne w leczeniu podrażnień skórnych. Wspomaga też trawienie i procesy detoksykujące organizmu. Stosowanie tego rodzaju światła zalecane jest przy niestrawności i chorobach nerek.
- Światło zielone poprawia cyrkulację krwi w naczyniach włosowatych. Dzięki temu skutecznie zapobiega powstawaniu oznak starzenia się. Efektywnie zwalcza zmarszczki. Dodatkowo może regulować pracę przysadki mózgowej i pomagać w leczeniu dolegliwości psychosomatycznych np. bulimii i depresji. Zielone światło uspakaja układ nerwowy. Może być pomocne w walce z bezsennością. Koi narząd wzroku.
- Światło niebieskie aktywizuje działanie układu przywspółczulnego, obniża ciśnienie krwi, uspakaja pracę serca i układu oddechowego. Obniża napięcie mięśniowe. Pomaga w zwalczaniu migren i zaburzeń snu. Łagodzi też objawy oparzeń słonecznych i ukąszeń owadów. Działa bakteriobójczo, tonizująco i ściągająco, dlatego wskazane jest dla cery wrażliwej i trądzikowej. Znajduje zastosowanie w leczeniu stanów zapalnych m. in żył i stawów, ale też w przypadku nadciśnienia i otyłości.
- Światło fioletowe stanowi połączenie światła czerwonego i niebieskiego, w związku czym łączy w sobie działanie obu. Chroni skórę przed niekorzystnym działaniem wolnych rodników. Wspomaga pracę układu nerwowego, limfatycznego i śledziony. Co więcej, jego stosowanie ułatwia przyswajanie składników odżywczych i mineralnych. Może być pomocne w regulacji gospodarki wapniowo-potasowej organizmu i dzięki temu usprawnieniać procesy kościotwórcze.
Dostarczając fale o odpowiedniej częstotliwości, możemy wspomagać nasz umysł i ciało, tak by utrzymać je w ogólnej równowadze. Kolory są potężnym narzędziem przydatnym w leczeniu wielu chorób. Chromoterapia może wspomagać medycynę konwencjonalną, ale z pewnością nie powinna być stosowana zamiast niej!
Współcześnie, koloroterapia jest metodą leczniczą, która rozwija się bardzo prężnie i znajduje coraz szersze zastosowanie w różnych dziedzinach. Powszechnie stosuje się ją w kosmetologii i coraz częściej w medycynie. Chromoterapią wspomaga się m.in. leczenie bólu różnego pochodzenia, depresji, a nawet cukrzycy. Od niedawna zabiegi tego rodzaju cieszą się coraz większą popularnością w zakładach medycyny sportowej, jako forma stymulacji pracy mięśni i ich regeneracji po długotrwałym wysiłku. Odpowiedni dobór kolorów może także silnie wpływać na psychikę i odczuwane przez nas emocje. W zależności od zastosowanej barwy możemy wywołać efekt pobudzenia (kolory ciepłe) lub relaksacji (kolory zimne).
Gdy monochromatyczne światło dociera do naszego oka, pobudza fotoreceptory siatkówki. Te z kolei przekazują impuls nerwowy do mózgu. Pewne części tego narządu są wrażliwe i reagują na barwy widma światła widzialnego. Prawidłowa praca ustroju ludzkiego ciała w dużej mierze uzależniona jest od działania podwzgórza, przysadki mózgowej i szyszynki. Światło pobudza je i stymuluje działanie szlaków neurohormonalnych, zwłaszcza melatoniny i serotoniny, których poziom wpływa m.in. na nasz nastrój, apetyt i rytm okołodobowy.