Vitafon

Wibroakustyczne metody leczenia i profilaktyki chorób po raz pierwszy znalazły zastosowanie w praktyce pod koniec XX wieku. Istota metody polegała na tym, że w miejscu zmian chorobowych stosowano oddziaływanie za pomocą drgań dźwiękowych o zmieniającej się w określonej skali częstotliwości. W efekcie w miejscu oddziaływania znacznie poprawiał się przepływ krwi i limfy. Metodyka leczenia obejmuje także wibroakustyczne oddziaływanie na wątrobę i nerki, znacznie zwiększające ich wydajność, oraz na odpowiedni odcinek kręgosłupa.

Wibroakustyczne urządzenie Vitafon wynalezione zostało w 1994 roku i od tej pory stosowane jest w medycynie w wielu krajach. Zasada jego działania jest dosyć prosta: urządzenie Vitafon oddziałuje na organizm przy pomocy mikrowibracji, przy czym zakres częstotliwości i amplitudy drgań zgodne są z mikrowibracjami, które naturalnie mają miejsce w organizmie. W obszarze zaatakowanym chorobą znacznie

zwiększa się wówczas przepływ krwi i limfy.

Wysoka skuteczność leczenia, czasami nie do wyjaśnienia z punktu widzenia medycyny klasycznej, znalazła swoje wyjaśnienie wraz z odkryciem zjawiska mikrowibracji tkanek organizmu, będącego, obok tlenu i energii, jednym z najważniejszych zasobów organizmu*. Okazało się, że oddziaływanie wibroakustyczne na tkanki organizmu nie tylko poprawia ukrwienie i krążenie limfy, ale także nasyca je mikrowibracjami – koniecznym zasobem organizmu, którego brak jest często najważniejszym czynnikiem decydującym o tym, że organizm nie radzi sobie z chorobą. Wraz z tym odkryciem opracowane zostały nowe, efektywniejsze metodyki leczenia*.